Het
is gemeenzaam bekend dat er in onze contreien vroeger veel meer cafés waren. Ik
kom dan ook regelmatig in huizen waarvan de bewoners me vertellen dat hun
woonkamer vroeger gelagzaal was. In dit huis was dat ook het geval. De tegels
ben ik overigens al eerder tegengekomen. Maar bijzonder hier is een stukje van
de vloer dat ontbreekt. Ooit stond op die plaats de toog, Bij het afbreken
ervan bleef naar verluid een gat over waar een poot van de toog was. Het is
niet duidelijk of er ook gaten op andere plaatsen waren, want we mogen toch
veronderstellen dat het ding niet op een poot stond. Maar in elk geval was er
een plaats waarvoor men niet meer de gepaste tegel vond om de leemte te vullen.
Een tegel die min of meer in dezelfde tonaliteit gemaakt was maar met een
totaal ander motief en zelfs een ander formaat, moest volstaan om de vloer te
vervolledigen. Dwarsliggers blijkbaar toentertijd, want een kwartdraai naar
rechts zou net iets minder stroef geweest zijn… Gelukkig hebben de huidige
bewoners dit stukje ‘gerestaureerd erfgoed’ bewaard.
 |
| foto © Johan Lingier, 2012 |
Ook
de naam van het etablissement was overigens bijzonder: op de gevel prijkte een
bord ‘In het konijn mag men drinken en geestig zijn’. De uitbater was immers
ook nog handelaar in konijnenvellen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten