Het
tegelproject is breed opgevat en moet als een totaalproject gezien worden. Het
project maakt gebruik van verschillende media en is sector-overschrijdend. Het
loopt over een lange periode - meer dan een jaar. De tentoonstelling is een
eindpunt, maar de essentie van het project is het volledige traject dat nu, mei
2012, gestart is. Deze blog maakt integraal deel uit van het project en is
meteen ook de virtuele ontmoetingsplaats voor iedereen die wenst mee te werken
of geïnteresseerd is in de uitwerking ervan.
De tegel. Tegels duiken al twee jaar in
mijn werk op, zowel in installaties als in schilderijen. Voor dit project is de
tegel niet enkel een esthetisch object, maar ook letterlijk de grond waarop we
leven en werken, een metafoor voor de geschiedenis van een huis en zijn
bewoners, een aanknopingspunt voor sociale verbinding en samenwerking en een
bron voor artistieke creatie.
Registratie. in een eerste fase worden mensen
opgeroepen om oude tegelvloeren die ze in huis hebben te laten fotograferen.
Dit materiaal wordt gearchiveerd en vormt de voedingsbodem voor de rest van het
project. Bovendien is het hier dat het project zijn sociale doelstelling wil
realiseren. Indien de bewoners dat wensen worden ze fotografisch geportretteerd
en wordt er mogelijks een video-interview afgenomen waarin verhalen aan bod
kunnen komen die aan de vloer gerelateerd of erdoor geïnspireerd zijn. Deze
fase loopt over ongeveer een jaar.
Verbinding. Tijdens de bezoeken wordt niet
alleen bronmateriaal verzameld. Het is de uitgelezen manier om verbinding,
communicatie en betrokkenheid tot stand te brengen. Dit sociale aspect is een
bijzonder belangrijk onderdeel van het project. Wie meewerkt, participeert aan
een cultureel project dat de gehele bevolking wil aanspreken. De kunstenaar
komt letterlijk en figuurlijk over de vloer. De tegel is een in alle opzichten
toegankelijke basis om tot gesprek te komen.
Samenwerking. Het tegelproject wordt
geïnitieerd door een kunstenaar en is in aanzet dan ook artistiek gemotiveerd.
Toch beweegt het zich, bewust strakke grenzen vermijdend, op verschillende
terreinen. Oude tegels behoren vanzelfsprekend tot ons erfgoed. Hierdoor en
mede door de verhalen die onder de tegels schuilen is er een belangrijk
heemkundig aspect. Het is immers ook de
bedoeling dat het verzamelde materiaal, zonder volledig te willen zijn,
gearchiveerd wordt. Samenwerking met ter zake gespecialiseerde mensen is dan
ook wenselijk. Dit kan er wellicht voor zorgen dat er na afloop van dit project
nog opvolging komt op erfgoedvlak.
Om
contacten te leggen, voor logistieke support, infrastructuur en promotie zal
samenwerking met het lokale bestuur absoluut nodig zijn.
Voor de
tentoonstelling zal de openbare bibliotheek een aangewezen plaats zijn. Een
bibliotheek is een perfecte site voor een combinatie van documentaire en
artistieke presentatie. Het is tevens een publieke ontmoetingsplaats bij
uitstek. Mogelijks kan ook een link gelegd worden met de collectie en is er
plaats voor gesprekken en lezingen.
Educatief. Dit is een bijzonder aspect van
samenwerking. Ook kinderen kunnen bij het project betrokken worden door middel
van een educatief pakket voor scholen en/of jeugdbewegingen.
Tentoonstelling. De tentoonstelling zal zoals
hierboven al aangegeven een documentair en artistiek samenspel worden. Het is
de bedoeling om een totaalinstallatie te creëren die inspeelt op de
mogelijkheden en eigenheid van de locatie zelf met gebruikmaking van
verschillende media.
Publicatie. Ter afronding van het project
zou een publicatie welkom zijn. Het kan een blijvend document zijn dat het
project langs verschillende kanten belicht en documenteert. Het kan plaats
bieden aan beeldmateriaal en geschreven bijdragen van specialisten op de
diverse terreinen van erfgoed, hedendaagse kunst en sociale werking.
Privacy. Medewerking aan dit project betekent dat minimaal
beelden van de vloertegels publiek gemaakt worden. Enkel wie daar mee instemt
wordt geportretteerd en/of geïnterviewd. Persoonlijke gegevens worden echter op
geen enkele wijze openbaar gemaakt.
Over de tegel in mijn werk
Bij wijze van introductie ga ik hier wat dieper in op hoe de tegel in mijn werk terecht gekomen is.
De tegel is sedert een tweetal jaar prominent aanwezig in mijn werk. Het begon met de uitnodiging van Mu-Zee-Um een kunsteducatieve organisatie in Oostende, voor Labo Max. Een dertigtal kunstenaars werd gevraagd een ruimte van het voormalige postgebouw van Oostende (architect Gaston Eyselinck) in te vullen net voor de werkzaamheden begonnen voor de ombouw tot cultureel centrum. Ik koos voor een grote ruimte waarin een zwevende tegelvloer aangebracht was om de netwerkkabels te verbergen. Door een deel van de tegels weg te nemen werd zowel de oude toestand van de ruimte als de nieuwe functie ‘blootgelegd’. Met de weggenomen tegels werden torens opgebouwd tussen de ‘vijvers’. Een meer uitgebreide toelichting bij deze in situ-installatie vind je op mijn website.
Vanaf dan werden ook mijn schilderijen met tegels bedekt. De etymologie van het woord tegel is hier veelzeggend. Het stamt af van het Latijnse woord tegula dat staat voor dakpan. Op zijn beurt is dat een afleiding van het werkwoord tegere dat ‘bedekken’ betekent. Bedekken, verhullen en onthullen was het hoofdthema in mijn solotentoonstelling RETI(T)LED in galerie Pinsart, Brugge.
Ter gelegenheid van de verjaardag van de kunst, op 17 januari 2012, deed ik een ingreep, annex ludieke actie, in dezelfde galerie waarbij ik de vloertegels van de tentoonstellingsruimte ‘verkocht’. De ‘koper’ kreeg een certificaat met een licentie om tijdens toekomstige vernissages in de galerie exclusief op ‘zijn’ tegel plaats te nemen. De integrale opbrengst werd aan Oxfam geschonken. Op de ‘verkochte’ vloertegels werd, hoe kan het anders, een rode stip aangebracht. Dat was samen met een vloerplan meteen het enige visuele aspect van mijn bijdrage (er zijn geen beelden van bewaard).
Ondertussen duikt de tegel ook weer op in mijn recentste schilderijen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten