Ik wil in
deze blog ook af en toe berichten over andere kunstenaars in wiens werk er op een of
andere manier tegels verschijnen, ongeacht of dat systematisch gebeurt of eerder occasioneel
is.
Mathew
Cerletty is een jonge Amerikaanse kunstenaar die in België vertegenwoordigd
wordt door Office Baroque Gallery in Antwerpen. Er was werk van hem opgenomen
in de tentoonstelling ‘Public Private Paintings’ in Mu.ZEE. Aanvankelijk
tekende en schilderde hij realistische portretten. Later begon hij logo’s,
teksten, slogans of andere ‘populaire’ beelden te schilderen. Hij richt hiermee
zijn pijlen op de consumptiewereld waarin we leven. Sommige werken lijken
volkomen abstract, maar ze blijken telkens op bestaande beelden terug te gaan:
alles wordt (louter) beeld (zie over Cerletty o.a. een artikel van Jos Van den Bergh en een ruim overzicht van zijn werk).
Hier twee
werken van Cerletty. De afbeeldingen zijn met vriendelijke toestemming van Office Baroque Gallery overgenomen van de galeriewebsite.
 |
| Mathew Cerletty 'Purina', 2009 oil on linnen |
 |
| Mathew Cerletty 'Tile', 2007 pencil on paper |
De tekening 'Tile' toont tegels. Merkwaardig genoeg is de titel in enkelvoud gesteld. Op het eerste zicht doen ze aan een badkamer denken of een andere cleane ruimte. Maar het beeld kan ook naar een heel andere setting verwijzen. Als toeschouwer heb je er het raden naar: zit er een verhaal achter die tegelwand? Cerletty laat ons in het ongewisse en we blijven wat verweesd achter met een ogenschijnlijk, maar eigenlijk bedrieglijk simpel beeld.
Waar
‘Tile’ uitdrukkelijk een tegelmotief weergeeft, heeft ‘Purina’ in feite niets
met tegels te maken. ‘Purina’
intrigeert en illustreert goed waar Cerletty mee bezig is. Het is de perfect
geschilderde weergave van het logo van een diervoederproducent, tegenwoordig een
onderdeel van Nestlé. Op de website van het bedrijf wordt het logo de meest
verheven symboliek toegeschreven. Het werk van Cerletty gooit dit beeld op
zichzelf terug, zonder symboliek, zonder uiterlijke betekenis. En wat zie je
als je niets afweet van de bron van dit beeld? Hoezeer worden we misleid door
beelden of door onze interpretaties ervan?
Het dambordmotief
van ‘Purina’ trof mij in het bijzonder ook omdat ik in 2011 zelf een werk gemaakt
heb met dit patroon, weliswaar in perspectief.
 |
| Johan Lingier zonder titel, 2011 olie op doek |
Onze
achtergronden, intenties en bronnen verschillen uiteraard. De vormelijke
inspiratie voor mijn schilderij haalde ik uit een documentaire, uitgezonden op
Canvas, over de teloorgang van de dorpscafés in de Westhoek. Het werk heeft
geen titel en kaderde in de tentoonstelling ‘RETI(T)LED’, een reeks die handelt
rond verhullen en onthullen (zie hierover de tekst van Annelies Vantyghem).
Het rood-witte patroon is bovenop een aantal
oudere lagen geschilderd - slechts hier en daar schijnt nog iets van die geschiedenis
door. Hetzelfde motief gebruikte ik in die tentoonstelling verder voor een ingreep in de galerieruimte waarbij de vloer herbetegeld werd (een foto hiervan is bij het introbericht van deze blog gepubliceerd).
 |
| foto © Johan Lingier, 2012 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten