Architect
Koen Vanhoorne bezorgde mij, naar aanleiding van het artikel ‘In memoriam’
waarin ik het had over de doodssymboliek van tegels, een fotoverslag van zijn
reis naar Marrakech. Hij schreef hierover: “ik was in het voorjaar in Marrakech
en bezocht er de Saadische grafsite: heel sober, alleen tegelgraven, geen
namen, heel speciaal en rustgevend. Enkel toegankelijk via een doorgang van nog
geen meter breed kom je in een soort binnentuinsite.”
